Fijne herinneringen worden vastgelegd op een foto maar de warmste in je hart.Tot volgend jaar!!!
Geplaatst door Vakantieweek Herwonnen Levenskracht op maandag, augustus 03, 2009
Dit zijn ze natuurlijk lang niet allemaal. Waar zijn ze dan gebleven? Je kon de heerlijke geuren uit de keuken al ruiken dus snel...... aanschuiven
Nog wat formaliteiten vonden plaats. Onderscheiding voor bewezen diensten en een woord van dank.
En daar was hij weer; onze fantastische zanger van het holllandse lied >>> MARIJN. Waar deze jongen verschijnt is feest een garantie.
En genoten hebben ze. Met de klanken van de palingsound in de oren vertrokken de gasten met hun ouders of verzorgers. Vreemd gevoel..... dat loslaten.
Van de zee naar de zee??
Het geluid van de golven in de branding was nog niet verdwenen of we hoorden het geluid van spetterend water al weer. De buschauffeur heeft een omweg naar Harderwijk gemaakt. Hier worden we allemaal verwacht in het dolfinarium.
Even de plattegrond er bij pakken:
We kunnen bijna geen keuze maken: gaan we naar de dolfijnen, eerst een lekker ijsje eten, de speeltuin in, een souvenirtje kopen of toch maar snel naar de zeeleeuwenshow? Moelijk hoor al die keuzes.
Gelukkig was het niet zo druk...... en hadden we volop plek om uitgebreidt te gaan lunchen. Onze jubileum T-shirts zorgde ervoor dat we goed opvielen tussen de andere mensen.
Toch wordt hier stiekem iemand uitgelachen. Ziet u dit ook?
Nog en wat klimmen en zwemmen. 
Meerdere mensen hadden deze dag uitgekozen om naar het dolifinarium te komen. De aantrekkingskracht werd mede verhoogd door een pasgeboren dolfijntje. Lief toch?
Afscheid van de Banjaert
We gaan vertrekken en we weten het: de vakantie zit er bijna op. Terugkijkend naar de afgelopen dagen valt het toch een beetje zwaar. Ze zeggen weleens dat de tijd vliegt wanneer je het naar je zin hebt ...... en dat kan met wel 100 pennen onderschreven worden.
Ontzettend gelachen, warm geluk, toch hier en daar een traantje, maar vooral een ontzettend fijne herinnering aan deze vakantieweek.
Ook de gastvrijheid van de Banjaertmedewerkers hebben hier aan bijgedragen. Nog een kus en een knipoog naar deze mensen.
Nog 1 avond en 1 nacht in De Banjaert. Wat zullen we doen? Nog even snel het wereldrecord domino verbeteren?
Genieten van een Cheese optreden?
Of jezelf laten overdonderen door het dansspektakel van een zekere M.J.. Iedereen deed lekker zijn eigen ding en kon glimlachend zijn of haar mandje induiken.
Belevenissen van een nieuwe medewerker. Deel 4
Verdraagzaamheid?
Als ik terug kijk op de laatste 4 dagen, zie ik een hele film terug met hoogtepunten en 1 dieptepunt. Namelijk de "gewone"medemens, als ons bonte gezelschap ergens neerstrijkt dan zie je mensen reageren. Dat mensen staren of gapen nog daar aan toe, niet iedereen heeft fatsoen van thuis meegekregen...Maar je ziet mensen de vreselijkste dingen doen, ouders met jonge kinderen of met grote kids, ook ouderen en bejaarden. We hebben van alles voorbij zien komen en reageren net als onze gasten , gewoon NIET. De week is bijna om maar kan morgen nog een hele dag genieten en probeer me niet te ergeren, ik zie ze gewoon niet.
Natuurlijk zonder woorden. In alle serene rust werd hier het nieuws van de dag gepubliceerd.
De zeereis gaf ons een enorme honger. Gelukkig stond de kok al volop te bakken. Ook zijn gezicht had al een doorgebakken kleurtje gekregen. Een belangrijke gast schoof mee aan tafel, hij is namelijk degene die er voor zorgt dat we niet met de trein naar Wijk aan Zee hoeven te gaan.
Abraham Arthur werd nog even in het zonnetje gezet en mocht de felicitaties in ontvangst nemen. Ondertussen groeide de ambiance. En kijk nu eens mensen wat deze jongen in zijn hand heeft. Is het een ijsje of een micofoon?
De sponsor wordt uitgezwaaid. Let u op het "kleine" detail?
Leuke groepsfoto's
We haden allemaal ons diploma dubbel en dwars verdiend.
Babbels
Vandaag staat er heel wat op de planning. Varen, bbq-en en ’s avonds het verjaardagsfeestje van Arthur die vandaag Abraham heeft gezien. Het moet vroeg zijn geweest want als lid van de keukenploeg maak je lange dagen. Het is niet alleen maaltijden verzorgen maar tussen de bezigheden door zijn onze keukenprins(ess)en met alle mogelijke hand -en spandiensten aan de slag. Petje af!
Het weer is ’s ochtends van mindere kwaliteit dan Piet Paulusma ons beloofde. En dat had toch een zekere weerslag op onze gasten tijdens de bootreis. De grootste druktemakers werden steeds rustiger naar gelang de zee onstuimiger werd. Ze zorgden ervoor dat ze dichter bij hun begeleid(st)er kwamen te zitten. Aandoenlijk om te zien dat die stoere kerels met babbels hand in hand zitten met hun verzorg(st)er. Zoveel vertrouwen opbouwen in drie dagen; dat is knap. Het schept een band en lijkt wel één grote familie. Eenmaal weer land onder de voeten hoor je ze weer overal bovenuit.
waren gewoon aan boord!!!!
Een hele belevenis met alle gasten en begeleiders om het ruime gat te keizen. Eerst even lekker bakje dampende koffie, elkaar wat moed inspreken en daar gaan we... de zee op!!!!
Iedereen had zijn of haar plaatsje in de schuit gevonden en de nodige plaatjes werden geschoten. De lachertjes zaten prinsheerlijk van het uitzicht te genieten.
Lekker de wind door je haren en de tijd van je leven om lekker tot rust te komen.
Monuta had een geweldige dag voor ons in petto. Allemaal in de boot en de woelige baren op.
Natuurlijk eerst proviand inslaan en goede voorbereidingen treffen.
Daarna werd met de grootste zorg de passagiers welkom op de boot geheten.
Ons gastronomisch wonder Arthur is het gelukt!!! Hij heeft de leeftijd van 50 jaar bereikt. 
Dat bleef natuurlijk niet onopgemerkt. Maarre ... voor de kenners wie is Arthur links of in het midden? Kom op jongen, niet getreurd "op naar de 60".
Coupe ROYALE
Lekker geslapen, zonnetje schijnt al waait het flink. Na het goed verzorgde ontbijt gaat heel de bubs richting strand. Het is een geweldig gezicht, een bonte optocht van mensen die gewoon zichzelf zijn. Niks onder stoelen of banken steken, boos is boos, verdrietig is even uithuilen en plezier is uitbundig lachen, springen, zingen, knuffelen en af en toe een kus.
Genieten is een ijsje van een euro eten en het gezicht zien ontspannen, niemand meer zien, alleen op de wereld, alleen jij en het ijsje. Dat het sneller smelt dan je eten kunt en over je hand druipt, je T-shirt van kleur verandert en dat je helemaal plakt. Dat is genieten, dat je van een ijsje een warm gevoel krijgt, is heel apart. Zo blij alsof het de grootste coupe royal is die je je maar kunt bedenken.
Lekker geslapen, zonnetje schijnt al waait het flink. Na het goed verzorgde ontbijt gaat heel de bubs richting strand. Het is een geweldig gezicht, een bonte optocht van mensen die gewoon zichzelf zijn. Niks onder stoelen of banken steken, boos is boos, verdrietig is even uithuilen en plezier is uitbundig lachen, springen, zingen, knuffelen en af en toe een kus.
Genieten is een ijsje van een euro eten en het gezicht zien ontspannen, niemand meer zien, alleen op de wereld, alleen jij en het ijsje. Dat het sneller smelt dan je eten kunt en over je hand druipt, je T-shirt van kleur verandert en dat je helemaal plakt. Dat is genieten, dat je van een ijsje een warm gevoel krijgt, is heel apart. Zo blij alsof het de grootste coupe royal is die je je maar kunt bedenken.
We gingen onze bestelling ophalen bij de zonnestraaltjesmeneer. Alles lag al klaar en hij vroeg of het "ietsje meer" mocht zijn. Daar zeiden wij geen nee tegen.
Er werden schelpen gezocht maar we vonden heel veel glimlachjes!!
's Avonds werden we verrast door een gast. En wel eentje met sterallures.
Maar wat is zijn artiestennaam? Laat ons dat snel weten.
En zeggen we strand dan zeggen zand, wind en heeeeeel veel water. O ja , we hebben bij een kraampje een grote portie zon besteld voor de rest van de week. Dat is dus dik in orde.
We hadden een buschauffeur die heel goed kon sturen. Ruim op tijd waren we bij De Banjaert en konden we aansluiten bij een mooie ceremonie (oei, wat een moeilijk woord!) De jubileumvlag werd vol trots gehesen en wappert fier in de wind.
De lederen stoelen zaten geweldig. De kok was onze beste vriend geworden en zal dat ook altijd blijven. Tjonge, jonge, jonge wat kon die man koken. Je zou bijna blijven eten . (Niet gedaan hoor!!).
Potjandorie, ze zijn toch gekomen. De beruchte snuf en Snuitje en ze hebben al gelijk een grote PPPPParel te pakken. We moeten ze goed in de gaten houden want we hebben gehoord dat er een grote zeemanschat in Wijk aan Zee is.
Vlug de bus in. We weten zeker dat we er eerder zijn dan die bandieten. We zijn niet bang en zingen als de besten.
Eerst nog even een oude vriendin begroeten. Samen in één huis wonen is natuurlijk niet het zelfde als met elkaar op vakantie gaan. En? Staan we er goed op?
We waren wel heel erg benieuwd wat ze ons zouden vertellen. De dertigste keer is natuurlijk niet niks. Lekker naar zee... ja dat wisten we al, maar dan? Eerst even met zijn allen een lekker bakje koffie en een flinke appelflap.
Ook nog even bijkleppen met de wethouder en de nieuwe gemeentesecretaris.
Welkom!
Eindelijk, het bord wees ons de weg. Hier moesten we zijn.
Een warm onthaal stond ons te wachten. Geweldig!
"De ontdekking van Wijk aan Zee" was vorig jaar de kreet. Hoe het de gasten in 2008 is vergaan kunt u zien en lezen door de deze link te volgen: Reisverslag
Nog even en het is zover. De gasten staan al te trappelen en de begeleiders maken zich klaar voor de reis.
Het ruisen van de zee klinkt al in de oren, de zonnestralen geven hun warmte al.
Aftellen geblazen!
Het ruisen van de zee klinkt al in de oren, de zonnestralen geven hun warmte al.
Aftellen geblazen!
